Op 11 april 1944 worden in Breendonk 24 Limburgse partizanen terechtgesteld wegens Feindbegünstigung. De Duitse bezetter maakt groot nieuws van deze executies en elke gemeente worden affiches uitgehangen. ledereen in de provincie moet weten wat er gebeurt met mannen die zich verzetten tegen het Reich.
Deze massa-executie brengt een zware klap toe aan de verzetsbeweging, moreel en organisatorisch. Nochtans slagen de Duitse politiediensten er niet in om het verzet uit te schakelen en enkele maanden later, in de zomer van 1944, staan de partizanen sterker dan ooit. Ze weerstaan aan de bezettingsmacht en ze terroriseren de Vlamingen die met haar collaboreren. Meerdere Duitse politiediensten bestrijden het verzet. De best gekende wordt in de volksmond ‘gestapo’ geheten. Wij gebruiken liever de officiële benaming, nl. Sicherheitspolizei en Sicherheitsdienst. In de loop van 1944 is deze folterpolitie niet langer in staat om haar eigen veiligheid in de provincie te bewaken. De Duitse bezetter doet beroep op Vlaamse collaborateurs die onder Duitse controle optreden in eigen en gewapende politiegroepen. Zij ontwikkelen een bloedige tegenterreur; in feite gedragen ze zich als doodseskaders. De provincie Limburg staat aan de rand van een burgeroorlog. Daarover gaat dit boek.
Terug